Tynki lub masy tynkarskie mogą być stosowane wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku. Tynki zewnętrzne zabezpieczają ściany przed wpływem czynników atmosferycznych i chronią ocieplenie. Tynki stosowane wewnątrz budynku chronią ściany przed parą wodną i stanowią podkład pod powłokę farby, stanowią więc warstwę ochronną i ozdobną zarazem. Jakie wyróżniamy rodzaje tynków?
Tynki cementowo- wapienne
Tynki cementowo-wapienne są stosowane głownie na zewnątrz budynków. Mogą być nakładane maszynowo lub przez zacieranie. Mają one lekko chropowatą strukturę i nawet po wygładzeniu pozostają szorstkie. Ich zaletą jest natomiast odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz paroprzepuszczalność. Z tego względu najlepiej je stosować w garażu, piwnicy, pralni, łazience czyli miejscach szczególnie narażonych na wilgoć. Tynk cementowo-wapienny świetnie sprawdzi się też jako podkład pod płytki i tapety w całym mieszkaniu. Należy pamiętać, że tego rodzaju tynki po nałożeniu powinny zostać przez 2-4 tygodnie nie pomalowane. W przeciwnym wypadku mogą nie utwardzić się w stopniu wystarczającym i po pomalowaniu będą schodzić razem z farbą.
Tynki wapienne
Tynki wapienne wykorzystywane są do wykańczania wnętrz. Najczęściej stosowane na podłożach słabszych, starszych, które poddawane są renowacji. Do ich zalet należy łatwość w nakładaniu – tynki te wolno wiążą, dlatego nie trzeba spieszyć się z ich położeniem. Długi czas utwardzania stwarza także możliwości dokonywania ewentualnych poprawek w trakcie prac.
Tynki gipsowe
Takie tynki są chętnie stosowane podczas wykańczania wnętrz, gips tworzy bowiem przyjazny mikroklimat. Po końcowej obróbce tynk jest bardzo gładki. Nie są jednak odporne na wodę i stałe zawilgocenie. Zaprawę z gipsu stosować należy przede wszystkim w suchych pomieszczeniach: w pokojach, w sypialni, na holach. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy budynek tynkowany od wewnątrz jest nowy, wówczas nie ma przeciwwskazań aby i w łazience, czy innych wilgotnych pomieszczeniach zastosować tynki gipsowe. Zaletą gipsu jest fakt, że nakładany może być na różnego rodzaju podłoża: beton komórkowy, pustaki, cegłę a nawet przy odpowiednim zbrojeniu na styropian. Należy jednak pamiętać, że ten rodzaj tynku może być nakładany wyłącznie jako jednowarstwowy. Warstwa tynku nie powinna być grubsza niż 1 cm.
Tynki gliniane
Glina jest mało wykorzystywanym materiałem tynkarskim, ze względu na swoją cenę. Tego rodzaju tynki mają jednak swoje zalety. Glina jest paroprzepuszczalna. Dlatego podobnie jak w przypadku tynków cementowo-wapiennych ściany „oddychają”. Glina ponadto reguluje wilgotność powietrza (szybko przyjmuje i oddaje wodę), tworząc zdrowy klimat. Ten rodzaj tynku najlepiej stosować na surowych murach, wznoszonych z tradycyjnych materiałów.
